12.Ten który ucieka.

Są ta­cy, którzy uciekają od cier­pienia miłości. Kocha­li, za­wied­li się i nie chcą już ni­kogo kochać, ni­komu służyć, ni­komu po­magać. Ta­ka sa­mot­ność jest straszna, bo człowiek uciekając od miłości, ucieka od sa­mego życia. Za­myka się w sobie.

~ Jan Twardowski 

Itachi wystawił rękę w powietrze lekko machając. Reagując na jego sygnał,przyspieszyła kroku.Sakura ukazała swe idealnie białe zęby.Nie było sensu udawać kokietki mężczyzna znał ją za dobrze.Delikatnie się ukłoniła.
-No cześć. Skończyłeś pracę?
-Tak,właśnie zamknąłem.-odpowiedział bez entuzjazmu.
-Wczorajsza impreza daje o sobie znać,co?
-Możliwe.-posłał jej jeden z szczerszych uśmiechów.
-Może ..
-Może,co?
-Wyskoczymy na drinka?-zachichotała.
-Czemu nie.
Włożył klucze do kieszeni.Po czym ruszył powoli do najbliższego baru w okolicy.Mały,tłoczny i kiepsko urządzony lokal.Po piętnastu minutach drogi,brunet otworzył drzwi ,wskazał bar przy którym usiedli.Barman okazał się dość miłym człowiekiem. Na oko miał jakieś trzydzieści lat.Do szklanek nalał dość mocnego trunku. Różowowłosa sięgnęła po niego i nie wahając się dłużej,wypiła duszkiem jego zawartość.Paląc gardło i przełyk,napój spłynął jej do żołądka.Wywołując uczucie miłego ciepła.
-Teraz jest okey ?-zapytała.
Mężczyzna wybuchł śmiechem.Ramiona wciąż go bolały i z trudem przychodziło mu podniesienie rąk bez głośnego jęczenia.Zamówił następną kolejkę,słodko się przy tym uśmiechając.Zagapił się na dziewczynę,która wpatrywała się w blat .
-Co jest?-zapytał na co ona drgnęła.
-Ciekawość.
-I czemu mnie to nie dziwi?-zaśmiał się-Czyżbyś miała pytania o wczorajszy wieczór ?
-Możliwe-zarumieniła się.
-Pytaj Cherry.Bo ja też mam kilka pytań.
-Ale..
-Pytaj,póki chcę odpowiadać.
-O co poszło Ci z bratem?Coś miedzy wami jest nie tak? Poznałam go niedawno i jest..-westchnęła i poprawiła włosy.
-Inny?
-Może nie inny a nieprzewidywalny.Zdecydowanie się różnicie.
-Oj Cherry,Cherry. Sprawa wygląda tak..-odchrząknął-Mój mały braciszek,jest zamknięty w sobie.Ciężko dotrzeć do jego zakutego łba.O co nam poszło?O rodzinę jak zawsze.Wuj Madara,którego Ty prawdopodobnie znasz. Może nie osobiście a z okładek różnych szmatławców.
-Znam,ale co on ma do..
-Cii,nie przerywaj mi. Strasznie tego nie lubię.-puścił oczko-Na czym to stanęło? A, no tak wujaszek.Nasz buntownik nie dogaduje się z nim w kwestiach śmierci naszych rodziców. Sasuke po stracie matki i ojca stał się zamknięty,wyobcowany a także wtedy zaczęły się jego problemy z alkoholem.Wujek twierdzi,że rodzice zginęli przez wtedy jeszcze małego Sasuke. Ja twierdzę,że tu wina leży po innej stronie ale to opowiem Ci innym razem.
-Czemu on?
-To proste,lecieli załatwić operację dla niego,która później okazała się zbędna.Od tamtej pory jedyne uczucia jakie go nawiedzają to; gniew,nienawiść,pożądanie i pragnienie śmierci.
-Przerażające,ale ja wiem co czuje..ból,osamotnienie,poczucie winy.

-Cherry-westchnął-Są tacy, którzy uciekają od cierpienia miłości. Kocha­li, za­wied­li się i nie chcą już ni­kogo kochać, ni­komu służyć, nikomu po­magać. Ta­ka sa­mot­ność jest straszna, bo człowiek uciekając od miłości, ucieka od sa­mego życia. Zamyka się w sobie.Przestaje żyć..
-Próbowałeś mu pomóc?
-Jest wystarczająco dorosły,aby samemu o siebie zadbać.-ciężko westchnął i wypił kolejnego drinka.
-Na mnie chyba już pora.-odpowiedziała.-Na Twoje pytania odpowiem innym razem.Może w studio bo mam kilka nowych pomysłów.-ciepło się uśmiechnęła.
Wyszła zostawiając go sam na sam z myślami i wspomnieniami.Skierowała się pod swój blok,kiedy dotarła na miejsce dość mocno się zdziwiła.Na pięknym motocyklu siedział kochanek jej współlokatorki a obok niego brunet z kaskiem w ręku.Nerwowo zacisnęła pięści aby łatwiej móc zdecydować,co robić dalej.Spodziewałaby się każdego ale czemu właśnie on się tu pojawił?Westchnęła i wyszła im na przeciw delikatnie machając blondynowi na powitanie.Wyższy mężczyzna przeszukiwał przestrzeń wokół nie zwracając uwagi na właścicielkę zielonych oczu.Dopiero kiedy przystanęła obok niego zauważył jej obecność.Dziewczyna spojrzała na niego,myśląc o słowach starszego Uchihy.Mięśnie Sasuke niebezpiecznie się napięły.
-Długo zamierzasz się tak perfidnie gapić?-warknął.

-Jesteś naprawdę irytujący.-westchnęła przy czym machnęła ręką.
-Gdzie Hinata?-Urwał nagle Naruto-Jaka piękna.-wyszeptał.
W drzwiach stała biało oka wpatrująca się w swego wybranka. Między nimi iskrzyło,to dało się zauważyć z daleka.Nie trzeba było się trudzić aby to rozgryźć.